|
|
Drzewa i krzewy iglaste, popularnie zwane iglakami to
ciekawa i bardzo zmienna grupa roślin
ozdobnych. Są wśród nich „karzełki”, które
nigdy nie przekraczają metra wysokości jak i potężne drzewa. Obfitość
kształtów i barw jest ogromna, a różnica w obrębie jednego gatunku często
zaskakująca. Dlatego też rośliny te stają się nierzadko przedmiotem pasji
kolekcjonerskiej. Chociaż rośliny iglaste są w większości zimozielone, nie
brakuje wśród nich także gatunków gubiących igły na zimę.
Iglaki znajdują
szerokie zastosowanie we wszystkich typach ogrodów. Z żywotników, modrzewi czy
cisów tworzymy piękne żywopłoty. Wiele odmian jałowców może pełnić funkcje
roślin okrywowych, często zastępujących trawniki. Formy karłowe są
uzupełnieniem ogrodów wrzosowiskowych, a także wartościowymi roślinami do
uprawy w pojemnikach. Większość z nich jest zimozielona, są więc nieocenionym
elementem ożywiającym często smutny krajobraz zimowy.
Wśród wielu gatunków i odmian zawsze możemy wybrać rośliny
dostosowane do różnych warunków siedliskowych. Na gleby lekkie, suche i
piaszczyste świetnie nadają się sosny i jałowce, natomiast na stanowiska
podmokłe odpowiednie będą cyprysiki i metasekwoje. Chociaż większość iglaków
najlepiej rośnie na słońcu, to są i takie, które bardzo dobrze znoszą cień. Do
nich można zaliczyć cisy i mikrobiotę syberyjską.
Na podkreślenie zasługuje również to, że rośliny iglaste są
stosunkowo łatwe w uprawie. Należy jednak pamiętać, że zawsze powinny być
sadzone z bryłą ziemi, najlepiej z pojemników. Gatunki i odmiany wrażliwe na
mróz należy sadzić na stanowiskach osłoniętych przed suchymi, mroźnymi
wiatrami. Oprócz karłowych odmian świerków, które są często atakowane przez
przędziorki, nie wymagają systematycznej ochrony chemicznej.
Warto także pamiętać, że co pewien czas zrzucają one stare
igliwie, podobnie jak czynią to rośliny liściaste i jest to zjawisko naturalne.
|
